این چند شب به فراخور زمان و احوال در کوچه و پس‌کوچه‌های #جبری و #صلح_آباد و چهار محل از این منبر به آن منبر و از این حسینیه به آن #حسینیه روانه بودیم. بوشهرِنُ و محرِمِش! شاید اگر روزی برسد که ساکن شهرم نباشم خودم را به آب‌وآتش می‌زنم تا به دیار بازگشته و چند شبی در همین حسینیه‌ها صبحدم بگیرم.
مگر میشود بدون "بحرطویل" و "جنگ نامه" شب‌های عزا را گذراند؟ نوای دل‌نشین ایمان و حاج مصطفی و ناخدا (و.) یا مداح‌های گمنام در محلات کوچک‌تر و حسینیه‌های خلوت‌تر. هرکدام به طریقی دلبری می‌کند. دل کندن از سبک‌های سوک مرحوم شریفیان که روزبه‌روز رنگ و بوی تازه‌تری پیدا می‌کند مگر امکان‌پذیر هست؟!
درباره این سایت